- balneum
- balnĕum (bălĭnĕum), i, n.
[st2]1 [-] bain, salle de bains. --- Cic. Att. 13, 52, 1; Dej. 17; Plin. 13, 22.
[st2]2 [-] étuve. --- Tac. An. 15, 64.
- [gr]gr. βαλλανεῖον.
- au plur. balnĕa, ōrum, n. : bains publics. --- Hor. Ep. 1, 1, 62.
- a balineis : après le bain. --- Plin. 28, 19 77, § 248; 13, 15, 30, § 99; 20, 14, 57, § 160; 24, 19, 118, § 181.
- balneum calefacere : faire chauffer un bain.
* * *balnĕum (bălĭnĕum), i, n. [st2]1 [-] bain, salle de bains. --- Cic. Att. 13, 52, 1; Dej. 17; Plin. 13, 22. [st2]2 [-] étuve. --- Tac. An. 15, 64. - [gr]gr. βαλλανεῖον. - au plur. balnĕa, ōrum, n. : bains publics. --- Hor. Ep. 1, 1, 62. - a balineis : après le bain. --- Plin. 28, 19 77, § 248; 13, 15, 30, § 99; 20, 14, 57, § 160; 24, 19, 118, § 181. - balneum calefacere : faire chauffer un bain.* * *Balneum, balnei. Cic. Bain, Estuves.
Dictionarium latinogallicum. 1552.